کلینیک ایمپلنت دکتر والا

بهترین نوع ایمپلنت دندان در تهران
از دست دادن یک یا چند دندان می تواند برای بسیاری از افراد باعث ناراحتی و خودآگاهی شود. در چنین مواردی، ایمپلنت های دندانی یک درمان محبوب و موثر برای بازگرداندن لبخند زیبا و بهبود سلامت دهان و دندان ارائه می دهند. با این حال، انتخاب نوع و ماده مناسب ایمپلنت دندان از بین گزینه های متعدد موجود می تواند دلهره آور باشد.

در این متن درباره مزایای ایمپلنت دندان و ویژگی های بهترین نوع ایمپلنت دندان در تهران نکات مختصری را بیان میکنیم. کلینیک تخصصی ایمپلنت دکتر والا همواره برای بیماران خود از بهترین نوع ایمپلنت دندان استفاده میکند زیرا نوع ایمپلنت در موفقیت درمان بسیار مهم است.

ایمپلنت دندان چیست؟
به طور کلی ایمپلنت دندان یک ریشه دندان مصنوعی است که با جراحی در استخوان فک قرار داده می شود تا به عنوان پایه ای دائمی برای تاج یا پل متصل به دندان عمل کند و ظاهر طبیعی دندان را بازیابی کند.قطعا کیفیت مواد ایمپلنت می تواند بر استحکام، دوام و طول عمر ایمپلنت تأثیر بگذارد.

ایمپلنت های دندانی تیتانیوم استاندارد طلایی هستند و بیش از 30 سال است که به دلیل استحکام، زیست سازگاری و طول عمرشان مورد استفاده قرار می گیرند. ایمپلنت‌های دندانی جایگزین محبوبی هستند برای پروتزها یا بریج‌ها. ، جایگزینی دائمی تری برای کسانی که دندان های از دست داده اند ارائه می دهد.

هزینه ایمپلنت دندان در تهران
چندین عامل می تواند بر هزینه ایمپلنت دندان تأثیر بگذارد، از جمله نوع ایمپلنت مورد استفاده و مواد استفاده شده. فقدان دندان می‌تواند منبع ناراحتی و خودآگاهی برای بسیاری از افراد باشد. خوشبختانه، ایمپلنت های دندانی می توانند به پایان دادن به لبخند و بهبود سلامت دهان و دندان کمک کنند.

ایمپلنت‌ های دندانی با جایگزینی دندان‌های از دست رفته با ریشه‌های مصنوعی که به‌وسیله جراحی در استخوان فک قرار می‌گیرند، پایه‌ای دائمی برای اتصال تاج یا بریج ایجاد می‌کنند و دندان جایگزینی با ظاهر طبیعی ایجاد می‌کنند.

اهمیت انتخاب ایمپلنت دندان با کیفیت
انتخاب مواد مناسب برای ایمپلنت دندان برای موفقیت درمان بسیار مهم است. خواص مواد ایمپلنت می‌تواند بر استحکام، دوام و طول عمر ایمپلنت تأثیر بگذارد. دندانپزشک می‌تواند بر اساس سلامت بیمار، تراکم استخوان و تعداد دندان‌های جایگزین شده، مواد کاشت مناسب را برای هر مورد توصیه کند.

انواع ایمپلنت دندان
دو نوع اصلی ایمپلنت دندان موجود است:

ایمپلنت های دندانی تیتانیومی
ایمپلنت های دندانی زیرکونیا
ایمپلنت های دندانی تیتانیومی استاندارد طلایی هستند و بیش از 30 سال است که مورد استفاده قرار می گیرند. ایمپلنت های دندانی زیرکونیا گزینه جدیدتری هستند که اخیراً محبوبیت بیشتری پیدا کرده اند.

در سال های اخیر محبوبیت ایمپلنت های دندانی زیرکونیا به دلیل زیبایی و زیست سازگاری عالی آن ها افزایش یافته است. ایمپلنت های سرامیکی، زیست سازگاری و خواص زیبایی شناختی عالی دارند اما ممکن است دوام کمتری داشته باشند و خطر شکستگی بیشتری داشته باشند.

ارزیابی خواص مواد ایمپلنت مانند مقاومت در برابر خوردگی، شکست و استحکام هنگام انتخاب ماده ایمپلنت ضروری است. ایمپلنت های سطح صاف باعث بهبود سریع تر می شوند و کاشت در بافت استخوانی متراکم شانس موفقیت بیشتری دارد. در صورت از دست دادن دندان، ایمپلنت دندان می تواند به جلوگیری از تحلیل استخوان در فک کمک کند.

خواص مواد ایمپلنت دندان
آلیاژ تیتانیوم به دلیل استحکام و زیست سازگاری با بدن، متداول ترین ماده کاشت ایمپلنت دندان است. ایمپلنت های دندانی تیتانیومی سبک، بادوام و ماندگار هستند. آنها خواص شیمیایی بسیار خوبی دارند و در برابر خوردگی و سایش مقاوم هستند. ایمپلنت های دندانی زیرکونیا گزینه ای برای کسانی است که به فلز حساسیت دارند. زیرکونیا یک ماده سرامیکی است که قوی، زیست سازگار است و ظاهری طبیعی ارائه می‌کند.

مزایای ایمپلنت دندان
داشتن ایمپلنت دندان می تواند سلامت دهان، گفتار و سطح راحتی شما را بهبود بخشد. یکی از مزایای ایمپلنت دندان این است که ظاهر و احساس طبیعی تری نسبت به سایر گزینه های جایگزینی دندان ارائه می دهند. کمبود دندان همچنین می تواند باعث تحلیل استخوان در فک شود که با نصب ایمپلنت دندان می توان از آن جلوگیری کرد.

انتخاب مواد ایمپلنت مناسب
انتخاب مواد ایمپلنت مناسب برای موفقیت درمان ضروری است. متخصص ایمپلنت در تهران، سلامت، تراکم استخوان و تعداد دندان‌های مصنوعی جایگزین شده را در نظر می‌گیرد. ضروری است که همه گزینه های موجود را با متخصص ایمپلنت خود در میان بگذارید تا بتوانید مواد ایمپلنت مناسب را برای نیازهای فردی خود انتخاب کنید.

عواملی که در انتخاب مواد ایمپلنت دندان باید در نظر گرفته شوند، انتخاب مواد کاشت دندان مناسب برای موفقیت و طول عمر ایمپلنت بسیار مهم است.

دوام و استحکام
دوام و استحکام دو عامل ضروری هنگام انتخاب مواد ایمپلنت دندانی هستند. ایمپلنت ها باید سایش و پارگی معمولی استفاده روزانه را تحمل کنند. دو ماده متداول ایمپلنت دندانی، ایمپلنت های زیرکونیوم و تیتانیوم هستند.

ایمپلنت های زیرکونیا به دلیل استحکام و مقاومت در برابر خستگی شناخته شده اند. این آنها را به گزینه ای عالی برای کسانی که به حداکثر قدرت نیاز دارند تبدیل می کند.

از سوی دیگر، ایمپلنت های تیتانیوم بسیار بادوام هستند و ترکیبی از خواص استحکام، مکانیکی و کششی را ارائه می دهند. همچنین به دلیل خاصیت ادغام استخوانی عالی، در روش‌های ایمپلنت دندان استفاده می‌شود.

زیست سازگاری
زیست سازگاری توانایی مواد ایمپلنت برای ادغام با بدن، بدون ایجاد هیچ گونه واکنش نامطلوبی است. مواد کاشت دندان باید زیست سازگار باشند تا خطر عوارض کاهش یابد و یک روش کاشت موفقیت آمیز به دست آید. هر دو ایمپلنت زیرکونیا و تیتانیوم مواد بسیار زیست سازگار هستند که آنها را گزینه‌های عالی برای اکثر بیماران می‌کند.

زیبایی
زیبایی شناسی ایمپلنت های دندانی یکی دیگر از عوامل ضروری است که در انتخاب مواد ایمپلنت باید در نظر گرفته شود. ایمپلنت های زیرکونیا به دلیل شفاف بودن به دلیل زیبایی ظاهری خود شناخته شده اند. این باعث می شود که آنها طبیعی تر به نظر برسند، به خصوص اگر برای جایگزینی دندان های جلویی استفاده شوند. از سوی دیگر، ایمپلنت های تیتانیوم می توانند از نظر زیبایی کمتر دلپذیر باشند، اما اغلب مقرون به صرفه تر از ایمپلنت های زیرکونیا هستند.

هزینه
هزینه ایمپلنت های دندانی با توجه به عوامل مختلفی می تواند متفاوت باشد. این موارد شامل تعداد و نوع ایمپلنت و مواد مورد استفاده است. ایمپلنت های زیرکونیا معمولاً هزینه بیشتری نسبت به کاشت تیتانیوم دارند، اما برای کسانی که زیبایی را در اولویت قرار می دهند، انتخابی عالی هستند.

مقایسه مواد رایج ایمپلنت دندان
مواد کاشت دندان نقش مهمی در موفقیت و طول عمر ایمپلنت های دندانی دارند. چندین ماده رایج ایمپلنت دندان شامل تیتانیوم، زیرکونیا و ایمپلنت های سرامیکی است.

کاشت انواع ایمپلنت دندان در تهران
همانطور که در مطالب قبلی سایت هم بیان کردیم کاشت ایمپلنت دندان یک درمان تخصصی برای دندان های از دست رفته است که بایستی توسط متخصص ایمپلنت دندان انجام شود زیرا کاشت ایمپلنت دندان بدون تخصص ممکن است به شکست منجر شود از همین رو قبل از انتخاب این درمان بایستی بیمار توسط متخصص معاینه شود ونوع ایمپلنت با توجه به سن فرد و مقاومت لثه های او انتخاب شود.

کلینیک تخصصی دکتر والا با داشتن دندانپزشکان متخصص و همچنین بهترین مواد دندانی برای بیماران خود فرایند ایمپلنت دندان در غرب تهران را انجام میدهد البته علاوه بر ایمپلنت دندان در تهران خدمات دیگری همچون لمینت دندان در تهران ،ارتودنسی دندان درتهران و … نیز انجام میشود.

مروری بر انواع ایمپلنت های دندانی
انتخاب یک ماده مناسب برای کاشت ایمپلنت دندان بسیار مهم است.

ایمپلنت‌های تیتانیوم
ایمپلنت‌های تیتانیوم به دلیل استحکام و دوام، متداول‌ترین ماده کاشت دندان هستند. آنها ترکیبی از استحکام مکانیکی، کششی و خستگی را ارائه می دهند که آنها را به گزینه ای عالی برای اکثر بیماران تبدیل می کند.

خاصیت یکپارچه سازی استخوانی ایمپلنت های تیتانیوم باعث می شود که آنها با سلامت لثه و دهان سازگاری بالایی داشته باشند. با این حال، نگرانی در مورد آلرژی به فلز ممکن است با کاشت تیتانیوم ایجاد شود، اگرچه تیتانیوم یک فلز نجیب در نظر گرفته می شود و آلرژی به فلز نادر است.

ایمپلنت های زیرکونیا
ایمپلنت های زیرکونیا جایگزین نسبتا جدیدی برای ایمپلنت های تیتانیوم هستند. آنها به دلیل استحکام، مقاومت در برابر خستگی و خاصیت شفاف خود شناخته شده اند، که آنها را به انتخابی عالی برای بیمارانی که زیبایی شناسی را در اولویت قرار می دهند تبدیل می کند.

ایمپلنت های زیرکونیا دارای خواص بهداشتی هستند و نسبت به ایمپلنت های تیتانیومی احتمال تجمع پلاک و باکتری کمتری دارند. با این حال، آنها گران تر از ایمپلنت های تیتانیوم هستند و ممکن است فقط برای برخی مناسب باشند.

ایمپلنت های سرامیکی
ایمپلنت های سرامیکی جایگزین دیگری برای ایمپلنت های تیتانیوم هستند. آنها خواص زیبایی شناختی عالی و رنگ و ظاهری شبیه به دندان ارائه می دهند که آنها را به گزینه ای عالی برای بیمارانی تبدیل می کند که به بهبود شرایط بهداشت دهان و دندان نیاز دارند.

آنها همچنین بسیار زیست سازگار هستند و هیچ گونه نگرانی در مورد حساسیت به فلز ایجاد نمی کنند. با این حال، ایمپلنت های سرامیکی ممکن است دوام کمتری نسبت به ایمپلنت های تیتانیوم یا زیرکونیا داشته باشند و خطر شکستگی بیشتری داشته باشند.

مزایا و معایب ایمپلنت تیتانیوم
ایمپلنت های دندانی تیتانیوم استاندارد طلایی در جراحی ایمپلنت دندان برای بیش از چهار دهه بوده است. ویژگی‌های فیزیکی آن‌ها، مانند میزان موفقیت بالا و استحکام کششی، آن‌ها را در میان متخصصان دندان‌پزشکی محبوب کرده است.

کاشت ایمپلنت ساخته شده از آلیاژهای تیتانیوم با بافت لثه و استخوان فشرده سازگار هستند و باعث افزایش حجم استخوان و بهبود بافت می شوند. ایمپلنت های تیتانیومی دارای سابقه ثابت ماندگاری هستند و با مراقبت مناسب می توانند بیش از 20 سال دوام بیاورند.

با این حال، برخی از بیماران ممکن است واکنش های آلرژیک به آلیاژهای فلزی داشته باشند و خطر خراب شدن فلز در طول زمان نگران کننده است.

مزایا و معایب ایمپلنت زیرکونیا
ایمپلنت های دندانی زیرکونیا خواص زیبایی شناسی فوق العاده ای دارند، زیرا دندان های چینی بسیار شبیه دندان های طبیعی هستند. آنها یک گزینه بدون فلز هستند، و آنها را برای بیماران مبتلا به آلرژی به فلز یا نگرانی در مورد قرار گرفتن در معرض فلز محبوب می کند.

ایمپلنت های زیرکونیا زیست سازگار هستند و خواص درمانی عالی بافت نرم را ارائه می دهند. آنها دارای استحکام مکانیکی عالی از جمله استحکام کششی و مقاومت بالا در برابر تنش کششی هستند.

با این حال، اجزای ایمپلنت های زیرکونیا پیچیده تر از ایمپلنت های تیتانیوم هستند و قرار دادن آنها در حفره دهان چالش برانگیزتر است. همچنین، میزان موفقیت درازمدت ایمپلنت زیرکونیا هنوز در دست مطالعه است.

مزایا و معایب ایمپلنت سرامیکی
ایمپلنت‌های دندانی سرامیکی سازگاری زیستی دارند و هیچ خطری برای واکنش‌های آلرژیک به آلیاژهای فلزی ندارند. آنها دارای خواص زیبایی شناسی عالی هستند و روکش های دندان شبیه دندان های طبیعی هستند.

ایمپلنت های سرامیکی دارای خواص فیزیکی بسیار خوبی از جمله استحکام مکانیکی بالا و مقاومت بالا در برابر تنش کششی هستند. آنها بسیار زیست سازگار هستند و اجزای ایمپلنت باعث افزایش حجم استخوان و بهبود بافت می شوند.

با این حال، ایمپلنت های سرامیکی بیشتر مستعد تحلیل استخوان هستند و برای قرار دادن صحیح آن ها در حفره دهان به روش های تقویت استخوان نیاز دارند.

ارزیابی خواص مواد ایمپلنت
هنگام در نظر گرفتن مواد ایمپلنت دندان، ارزیابی خواص آنها برای نتایج بهینه برای روش ایمپلنت دندان ضروری است. موارد زیر خواص مهم مواد ایمپلنت هستند که باید در نظر گرفته شوند:

مقاومت در برابر خوردگی
مقاومت در برابر خوردگی توانایی مواد ایمپلنت برای مقاومت در برابر تخریب یا سایش ناشی از واکنش‌های شیمیایی با محیط اطراف است. مواد نباید خورده یا زنگ بزنند، که می تواند باعث آسیب به ساختار ایمپلنت شود و منجر به شکست ایمپلنت شود.

موادی مانند تیتانیوم و زیرکونیا مقاومت بسیار خوبی در برابر خوردگی دارند که آنها را به گزینه های ایده آل برای ایمپلنت های دندان تبدیل می کند.

مقاومت در برابر شکست
مقاومت در برابر شکست به توانایی ماده برای مقاومت در برابر تشکیل و انتشار ترک یا شکستگی در هنگام قرار گرفتن در معرض استرس اشاره دارد. ایمپلنت های دندانی تحت فشار و فشار مداوم قرار می گیرند، بنابراین مواد ایمپلنت باید دارای چقرمگی شکستگی بالایی باشد.

موادی مانند زیرکونیا و سرامیک ها دارای خواص چقرمگی شکست عالی هستند که آنها را برای روش های ایمپلنت دندان ایده آل می کند.

استحکام خستگی
استحکام خستگی به توانایی ماده ایمپلنت برای مقاومت در برابر استرس مکرر در طول زمان بدون شکست اشاره دارد. ایمپلنت های دندانی تحت فشار دائمی ناشی از گاز گرفتن، جویدن و صحبت کردن قرار می گیرند و مواد ایمپلنت برای تحمل این نیروها باید از استحکام خستگی بالایی برخوردار باشد. تیتانیوم به دلیل استحکام خستگی خود شناخته شده است و آن را به گزینه ای محبوب برای ایمپلنت های دندانی تبدیل می کند.

هنگام انتخاب ماده ایمپلنت، مهم است که عوامل دیگری مانند بافت سطح ایمپلنت، نوع استخوان و روند بهبودی را در نظر بگیرید.ایمپلنت های سطح صاف باعث بهبود سریع تر می شوند و کاشت در بافت استخوانی متراکم شانس موفقیت بیشتری دارد. علاوه بر این، عواملی مانند طراحی ایمپلنت و عوامل خطر بیمار می توانند بر موفقیت ایمپلنت تأثیر بگذارند.

مزایای اصلی ایمپلنت دندان چیست؟
ایمپلنت‌های دندانی اساساً جایگزین‌های ریشه دندان هستند که توسط استخوان‌های فک (فک بالا یا پایین) پشتیبانی می‌شوند و به پروتزهای دندانی (تک دندان، پل‌ها یا پروتزها، پروتزهای ترمیمی صورت) اجازه می‌دهند به‌طور محکم در جای خود قرار گیرند.

ایمپلنت دندان به عنوان لنگر استخوان برای تثبیت دندان ها و پروتزها در دهان شما عمل می کنند. ایمپلنت‌ها اغلب در استخوان‌های فک (ایمپلنت‌های ریشه‌ای شکل که مستقیماً جای دندان‌ها را می‌گیرند) یا در استخوان‌های گونه (ایمپلنت‌های زیگوماتیک) زمانی که از دست دادن استخوان از فک‌ها شدید است، قرار می‌گیرند.

ایمپلنت‌های مدرن از طریق فرآیندی به نام «اسئواینتگراسیون» با استخوان ارتباط برقرار می‌کنند. فرآیندی که طی آن سلول های استخوانی روی سطح ایمپلنت دندان رشد کرده و تماس مستقیمی با آن ایجاد می کنند. این ایمپلنت در تماس با استخوان بسیار قوی است و برای ایجاد یک نقطه اتصال سفت و محکم برای دندان ها، بریج ها و پروتزها استفاده می شود.

این راه حل قابل اعتماد و طولانی مدت اجازه می دهد تا جایگزین های دندانی ایجاد شود که برای بهینه سازی فرم (ظاهر صورت، زیبایی لبخند، حمایت از لب)، عملکرد (بازیابی توانایی جویدن، بهبود گفتار و در نتیجه اعتماد به نفس) و محدود کردن از دست دادن بیشتر استخوان مفید است. از آرواره ها

کاربرد های ایمپلنت دندان
ایمپلنت های دندانی در بسیاری از موارد در مقایسه با گزینه های درمانی جایگزین دندان، طول عمر بیشتری دارند و میزان موفقیت بالاتری دارند. ایمپلنت‌ها از تیتانیوم تجاری ساخته شده‌اند که به خوبی در انسان تحمل می‌شود و ایجاد دندان‌هایی را که کاملاً طبیعی به نظر می‌رسند و احساس می‌کنند تسهیل می‌کند. تا جایی که در حال حاضر ممکن است به چیزی نزدیک به دندان‌های خودتان که زمانی بوده‌اید.

برخلاف پل‌های باند شده دندان سنتی که نیاز به تغییر شکل یا «زمین کردن» دندان‌های مجاور برای جا افتادن داشتند، ایمپلنت‌های دندانی خود نگهدار هستند و به دندان‌های مجاور آسیب نمی‌رسانند. دندان های نگهدارنده ایمپلنت دندانی نسبت به پروتزها احساس راحتی بیشتری دارند و حجم “پر کردن دهان” را که بیشتر پروتزها دارند ندارند.

ایمپلنت‌ها دندان‌ها را محکم در موقعیت خود ثابت می‌کنند و حتی در صورت وجود کوچک شدن لثه (بیماری پریودنتال و کاهش حجم استخوان) به دندان‌ها اجازه نمی‌دهند بلغزند و سر بخورند.

ایمپلنت‌های دندانی همچنین می‌توانند به حفظ حجم استخوان فک کمک کنند که در طول زمان و بدون دندان از بین می‌رود. از آنجایی که ایمپلنت ها مستقیماً استخوان فک زیرین را به هم متصل و تحریک می کنند، از دست دادن استخوان به حداقل می رسد.

فقدان تحریکی که هنگام از دست دادن دندان رخ می دهد باعث می شود استخوان پشتیبان در فک حل شود (که به آن تحلیل استخوان می گویند). با کوچک شدن بافت لثه و استخوان، فاصله چانه تا بینی (ارتفاع عمودی صورت) کاهش می یابد. در نتیجه پیری زودرس لبخند و صورت

افرادی که دندان‌هایشان توسط ایمپلنت‌های دندان حفظ شده است، می‌توانند عملکرد بهتری داشته باشند و از طیف وسیع‌تری از غذاها مانند آجیل، سیب و استیک لذت ببرند. در حالی که پروتزهای استاندارد نه تنها انتخاب غذاها را محدود می کنند، بلکه اندازه بزرگتر آنها به این معنی است که قسمت بیشتری از بافت دهان (به ویژه سقف دهان یا کام) توسط دندان مصنوعی پوشانده می شود و در نتیجه طعم واقعی و لذت بردن از خوردن و نوشیدن را کاهش می دهد.

مهمترین مزایای ایمپلنت دندان
 

به حفظ شادابی و شکل لبخند و صورت شما کمک می کنند
به شما این امکان را می دهند که به یک رژیم غذایی متنوع تر و معمولی برگردید
به دندان های موجود شما آسیب نمی رسانند و در بیشتر موارد دندان های طبیعی باقی مانده شما بیشتر دوام می آورند
ایمپلنت ها را می توان برای حمایت و تثبیت پروتزهای نامناسب موجود استفاده کرد
ایمپلنت دندان جایگزینی دندان را قادر می سازند که بیشتر شبیه دندان های خود شما قرار بگیرد و بنابراین عملکرد و ظاهر را بهبود می بخشد، بنابراین می توانید از خوردن و تعامل اجتماعی لذت ببرید.
ایمپلنت ها را می توان مطابق با نیازهای مختلف بیمار مرتب کرد و مزایای ایمپلنت های دندان متفاوت است.
 

برخی از مزایای ایمپلنت های دندانی عبارتند از:
آنها به طور محکم روی استخوان های فک ثابت می شوند (در صورت از کار افتادن چسب یا شکستگی ریشه های دندان، پل های متصل به دندان ممکن است شل شوند)

آنها کاملا طبیعی احساس می شوند (پل های هیبریدی حفظ شده ایمپلنت در همان مکان هایی قرار می گیرند که دندان ها قبلا قرار داشتند، بنابراین ظاهری بسیار طبیعی و احساس و عملکرد بدون دردسر برای بیماران ایجاد می کنند).

بریج های هیبریدی نگهدارنده ایمپلنت در برابر حمله ناشی از پوسیدگی دندان (پوسیدگی) مقاوم تر هستند زیرا هیچ ساختار دندانی بومی برای پوسیدگی باقی نمانده است.

پروتزهای پشتیبان ایمپلنت دندان (پرتزهای دندانی با ایمپلنت، همه روی 4، همه روی 6، پروتزهای نگهدارنده ایمپلنت زیگوماتیک)

زمانی که بیمار با از دست دادن تعداد زیادی دندان و از دست دادن استخوان فک نگهدارنده دندان مراجعه کند، پروتز ضروری خواهد بود. این وضعیت معمولاً در نتیجه از دست دادن دندان‌ها (بیشتر از 10) سال پیش است.

از دست دادن دندان ها (حتی زمانی که پروتز خیلی زود تهیه می شود) به مرور زمان منجر به از دست دادن استخوان فک (تجذب استخوان) می شود. سپس این از دست دادن استخوان با پلاستیک صورتی روی پروتز جایگزین می شود و به تدریج به پلاستیک صورتی رنگ بیشتری نیاز است (هر بار که پروتز تجدید می شود) تا از دست دادن استخوان در حال انجام جبران شود.