مزاياي اصلي ايمپلنت دندان چيست؟
مزاياي اصلي ايمپلنت دندان چيست؟
ايمپلنت‌هاي دنداني اساساً جايگزين‌هاي ريشه دندان هستند كه توسط استخوان‌هاي فك (فك بالا يا پايين) پشتيباني مي‌شوند و به پروتزهاي دنداني (تك دندان، پل‌ها يا پروتزها، پروتزهاي ترميمي صورت) اجازه مي‌دهند به‌طور محكم در جاي خود قرار گيرند.
ايمپلنت دندان به عنوان لنگر استخوان براي تثبيت دندان ها و پروتزها در دهان شما عمل مي كنند. ايمپلنت‌ها اغلب در استخوان‌هاي فك (ايمپلنت‌هاي ريشه‌اي شكل كه مستقيماً جاي دندان‌ها را مي‌گيرند) يا در استخوان‌هاي گونه (ايمپلنت‌هاي زيگوماتيك) زماني كه از دست دادن استخوان از فك‌ها شديد است، قرار مي‌گيرند.
ايمپلنت‌هاي مدرن از طريق فرآيندي به نام «اسئواينتگراسيون» با استخوان ارتباط برقرار مي‌كنند. فرآيندي كه طي آن سلول هاي استخواني روي سطح ايمپلنت دندان رشد كرده و تماس مستقيمي با آن ايجاد مي كنند. اين ايمپلنت در تماس با استخوان بسيار قوي است و براي ايجاد يك نقطه اتصال سفت و محكم براي دندان ها، بريج ها و پروتزها استفاده مي شود.
اين راه حل قابل اعتماد و طولاني مدت اجازه مي دهد تا جايگزين هاي دنداني ايجاد شود كه براي بهينه سازي فرم (ظاهر صورت، زيبايي لبخند، حمايت از لب)، عملكرد (بازيابي توانايي جويدن، بهبود گفتار و در نتيجه اعتماد به نفس) و محدود كردن از دست دادن بيشتر استخوان مفيد است. از آرواره ها
كاربرد هاي ايمپلنت دندان
ايمپلنت هاي دنداني در بسياري از موارد در مقايسه با گزينه هاي درماني جايگزين دندان، طول عمر بيشتري دارند و ميزان موفقيت بالاتري دارند. ايمپلنت‌ها از تيتانيوم تجاري ساخته شده‌اند كه به خوبي در انسان تحمل ميشود و ايجاد دندان‌هايي را كه كاملاً طبيعي به نظر مي‌رسند و احساس مي‌كنند تسهيل ميكند. تا جايي كه در حال حاضر ممكن است به چيزي نزديك به دندان‌هاي خودتان كه زماني بوده‌ايد.
برخلاف پل‌هاي باند شده دندان سنتي كه نياز به تغيير شكل يا «زمين كردن» دندان‌هاي مجاور براي جا افتادن داشتند، ايمپلنت‌هاي دنداني خود نگهدار هستند و به دندان‌هاي مجاور آسيب نمي‌رسانند. دندان هاي نگهدارنده ايمپلنت دنداني نسبت به پروتزها احساس راحتي بيشتري دارند و حجم “پر كردن دهان” را كه بيشتر پروتزها دارند ندارند.
ايمپلنت‌ها دندان‌ها را محكم در موقعيت خود ثابت مي‌كنند و حتي در صورت وجود كوچك شدن لثه (بيماري پريودنتال و كاهش حجم استخوان) به دندان‌ها اجازه نمي‌دهند بلغزند و سر بخورند.
ايمپلنت‌هاي دنداني همچنين مي‌توانند به حفظ حجم استخوان فك كمك كنند كه در طول زمان و بدون دندان از بين مي‌رود. از آنجايي كه ايمپلنت ها مستقيماً استخوان فك زيرين را به هم متصل و تحريك مي كنند، از دست دادن استخوان به حداقل مي رسد.
فقدان تحريكي كه هنگام از دست دادن دندان رخ مي دهد باعث مي شود استخوان پشتيبان در فك حل شود (كه به آن تحليل استخوان مي گويند). با كوچك شدن بافت لثه و استخوان، فاصله چانه تا بيني (ارتفاع عمودي صورت) كاهش مي يابد. در نتيجه پيري زودرس لبخند و صورت
افرادي كه دندان‌هايشان توسط ايمپلنت‌هاي دندان حفظ شده است، مي‌توانند عملكرد بهتري داشته باشند و از طيف وسيع‌تري از غذاها مانند آجيل، سيب و استيك لذت ببرند. در حالي كه پروتزهاي استاندارد نه تنها انتخاب غذاها را محدود مي كنند، بلكه اندازه بزرگتر آنها به اين معني است كه قسمت بيشتري از بافت دهان (به ويژه سقف دهان يا كام) توسط دندان مصنوعي پوشانده مي شود و در نتيجه طعم واقعي و لذت بردن از خوردن و نوشيدن را كاهش مي دهد.
مهمترين مزاياي ايمپلنت دندان
به حفظ شادابي و شكل لبخند و صورت شما كمك مي كنند
به شما اين امكان را مي دهند كه به يك رژيم غذايي متنوع تر و معمولي برگرديد
به دندان هاي موجود شما آسيب نمي رسانند و در بيشتر موارد دندان هاي طبيعي باقي مانده شما بيشتر دوام مي آورند
ايمپلنت ها را مي توان براي حمايت و تثبيت پروتزهاي نامناسب موجود استفاده كرد
ايمپلنت دندان جايگزيني دندان را قادر مي سازند كه بيشتر شبيه دندان هاي خود شما قرار بگيرد و بنابراين عملكرد و ظاهر را بهبود مي بخشد، بنابراين مي توانيد از خوردن و تعامل اجتماعي لذت ببريد.
ايمپلنت ها را مي توان مطابق با نيازهاي مختلف بيمار مرتب كرد و مزاياي ايمپلنت هاي دندان متفاوت است.
برخي از مزاياي ايمپلنت هاي دنداني عبارتند از:
آنها به طور محكم روي استخوان هاي فك ثابت مي شوند (در صورت از كار افتادن چسب يا شكستگي ريشه هاي دندان، پل هاي متصل به دندان ممكن است شل شوند)
آنها كاملا طبيعي احساس مي شوند (پل هاي هيبريدي حفظ شده ايمپلنت در همان مكان هايي قرار مي گيرند كه دندان ها قبلا قرار داشتند، بنابراين ظاهري بسيار طبيعي و احساس و عملكرد بدون دردسر براي بيماران ايجاد مي كنند).
بريج هاي هيبريدي نگهدارنده ايمپلنت در برابر حمله ناشي از پوسيدگي دندان (پوسيدگي) مقاوم تر هستند زيرا هيچ ساختار دنداني بومي براي پوسيدگي باقي نمانده است.
پروتزهاي پشتيبان ايمپلنت دندان (پرتزهاي دنداني با ايمپلنت، همه روي 4، همه روي 6، پروتزهاي نگهدارنده ايمپلنت زيگوماتيك)
زماني كه بيمار با از دست دادن تعداد زيادي دندان و از دست دادن استخوان فك نگهدارنده دندان مراجعه كند، پروتز ضروري خواهد بود. اين وضعيت معمولاً در نتيجه از دست دادن دندان‌ها (بيشتر از 10) سال پيش است.
از دست دادن دندان ها (حتي زماني كه پروتز خيلي زود تهيه مي شود) به مرور زمان منجر به از دست دادن استخوان فك (تجذب استخوان) مي شود. سپس اين از دست دادن استخوان با پلاستيك صورتي روي پروتز جايگزين مي شود و به تدريج به پلاستيك صورتي رنگ بيشتري نياز است (هر بار كه پروتز تجديد مي شود) تا از دست دادن استخوان در حال انجام جبران شود.
برچسب: ،
ادامه مطلب
